Het begin
In oktober 1967 werd er voor het eerst in teamverband op een voetbalveld tegen een bal getrapt onder de naam Geren-Bij. De oprichters van het eerste uur waren Albert Vanhove, Roger Kenens, Roger Bijloos en Jos Vanhove. Het was de ploeg "De Slamboys" gehuisvest in café bij Wiske te Berkenbos die hun ploeg opdoekten en de Geren-Bij massaal kwamen versterken. Zo werd de voetbalploeg met naam "Tijgers van de Geren-Bij" geboren.
De eerste 3 jaren speelde men op een veld vlak bij de kerk van Eversel. Dit waren echter bouwgronden en toen deze verkocht werden, verhuisde men naar de Veenderweg. Op deze locatie zou de Geren-Bij maar liefst 25 jaar haar thuismatchen afwerken. Het sportieve gedeelte werd geleid door Albert Vanhove. In het café stond echter zijn vrouw Germaine aan het roer. Maineke zoals iedereen haar noemde stond meer dan haar mannetje tussen de voetballers en werd door iedereen als een graag geziene moederfiguur beschouwd. In drukke periodes werd ze altijd bijgestaan door haar dochters, schoondochters of nichten.
De jaren 70
In begin jaren 70 trad de G.B. meermaals in competitieverband aan. De eerste jaren met succes. Dit had echter te maken met spelers van het toenmalige Heusden SK die de G.B. kwamen versterken. Dit succes duurde echter niet lang, toen deze spelers terug in de "echte" competitie gingen spelen, kwam de G.B. voor het eerst in het sukkelstraatje terecht. Niet voor lang echter, want onder invloed van Albert Vanhove en garage Kenis piekte de G.B. terug midden jaren 70. Rond die periode ging tegens een competitie van Heusdense Caféteams van start. In 1977 telde deze competitie 13 ploegen en speelde de G.B. kampioen. Een opmerkelijk feit van die kampioenenploeg (zie clubfoto's) staat er maar liefst 30 jaar later anno 2007 nog 1 speler steeds elke week op het veld. Met name Jos Cuppers.
De jaren 80
Begin jaren 80 werd er een punt gezet achter de Heusdense competitie en ging men terug naar het zogenaamde cafévoetbal. Tot einde jaren 80 liep alles op wieltjes. Men had geen gebrek aan spelers en dank zij de steun van Stin Husson, garage Kenis en natuurlijk Albert Vanhove geraakte men nooit in financiële zorgen. Eind jaren 80 kwam de G.B. in de tot nu toe zijn zwaarste sportieve crisis terecht. Verschillende spelers haakten door leeftijd, werk- of andere omstandigheden af. In 1988 werd het seizoen aangevat met een kern van net 11 spelers. Men verscheen dan ook meer dan eens met 10 en regelmatig zelfs met 9 spelers aan de aftrap. De matchen die dan ook winnend afgesloten werden kon men op 1 hand tellen. Doch ondanks al de sportieve problemen wed onder impuls van huidig voorzitter Jean Vanpol die sinds 1972 de G.B. versterkte, toch net het 20-jarig bestaan van de club gevierd. De spelers en de oud-spelers organiseerden een voetbaltornooi dat achteraf wel een succes kon genoemd worden.
De jaren 90
Bij de aanvang van het seizoen 90-91 kwam er eindelijk een kentering op sportief vlak. Kleinzoon van Albert Vanhove, Michel die sinds enkele jaren de G.B. vervoegd had, kon een viertal vriendelijk uit het school- en uitgangsleven rekruteren. Deze spelers namen op hun beurt elk nog een tweetal extra spelers mee. Dit was meer dan een half elftal van prille twintigers die dan ook nog eens met een bal overweg konden. De trein lag weer op de rails en de G.B. had terug een toekomst. In 1992 moest er wel verhuisd worden. Het voetbalterrein op de Veenderweg moest plaats maken voor een atletiekpiste. Aan de gemeentelijke sportvelden van Eversel werd een tweede veld aangelegd en dit werd ter beschikking gesteld voor de G.B. Hier werkt men tot op heden nog altijd zijn thuismatchen af.
In 1996 werd de club in een diepe rouw gedompeld. Albert Vanhove, stichter en boegbeeld van de club, kwam 3 weken nadat hij en Germaine hun gouden bruiloft nog gevierd hadden te overlijden. Zijn ploeg die hem zo nauw aan het hart gelegen had moest verder zonder BER.
Een jaar later bestond de club al 30 jaar. Hiervoor werd een 2-daags tornooi georganiseerd waar alle spelers (en ja, ook de spelersvrouwen en supporters) aan meewerkten.
Het millenium
De eerste jaren van de 21ste eeuw ging het de G.B. nog altijd sportief voor de wind. Doch de jonge mannen van begin jaren 90 werden al wat ouder en enkele oudgedienden waaronder onder andere de 3 gebroeders Vanhove en monument Ber Veltjen (die maar liefst tot zijn 60ste actief meevoetbalde) hingen hun schoenen aan de haak. Nieuw bloed was noodzakelijk. Het was Peter Segers die deze verantwoordelijkheid op zich nam. Hij slaagde erin vanuit de tennis van Koersel een vijftal talentrijke spelers mee naar Eversel te nemen. De toekomst zag er weer goed uit. Doch in mei 2002 sloeg het noodlot toe. Germaine "Maineke" door iedere iedereen graag gezien en op handen gedragen die nog altijd kranig het café open hield kwam onverwacht te overlijden. De Geren-bij zat voor de tweede maal 6 jaar na het overlijden van Ber in een diepe rouw. Doch werd er besloten het seizoen nog af te werken. Het was Rita (dochter van Germaine) en haar man Maurice (oud-speler en onze huidige scheidsrechter) die in voor hen moeilijke omstandigheden voor de 2 resterende maanden zaterdags het café open hielden zodat het seizoen nog voltooid kon worden. Daarna sloot café Geren-Bij voorgoed zijn deuren en werd er afscheid genomen van een plaats waar iedereen zich thuis voelde en waar met een goed gevoel kan aan terug gedacht worden.
Voetbalclub Geren-Bij bleef echter bestaan. De hechte bestuurs- en spelersgroep waren het vlug eens: men zou verder blijven voetballen. Nu was het zoeken naar een ander clublokaal. Uiteindelijk werd er onderdak gevonden in Brasserie de Hoofdwacht. Dit werd voor bijna vier seizoenen de thuisbasis van de G.B. Daarna werd de zaak echter verkocht en veranderd in Brasserie de Pinot-Gris. Na een kort verblijf daar besloot men om in begin 2007 naar de nieuwe Kring in Heusden-Centrum te trekken. Daar werden we met open armen ontvangen door gerant Steven Gaetofs, zelf nog oud-speler van de G.B.
Tegenwoordig
Zo is in het heden de G.B. gehuisvest in de Kring. Veertig jaar G.B. werd op een toch originele manier in de bloemetjes gezet. Onder impuls van huidig hoofdsponsor Eric Jans en Jos Cuppers werd er voor iedere speler en bestuurslid een prachtig en uniek truitje gedrukt met naam van de speler en bestuurslid, het logo 40 jaar G.B. en de namen van een 20-tal bedrijven die dit initiatief sponsorden. Op sportief vlak gaat alles ook voortreffelijk. Men heeft een mengeling van jonge en (oudere) ervaren spelers en is weer een geduchte tegenstander voor elk team.
Eén ding is de voorbije 40 jaar nooit veranderd: De G.B. is op en naast het veld altijd een hechte groep vrienden geweest. Met deze instelling zullen we makkelijk de 50 jaar halen en in 2017 ons Gouden Jubileum kunnen vieren.